یک سری از باورهای نادرست وجود دارد که این باورها ارتباط نزدیکی با عدم آگاهی ما خواهد داشت. فردی را در نظر داشته باشید که به شما مصرف عسل را به جای شکر توصیه می کند . اما آیا این فرد از میزان کالری یا میزان قند موجود در داخل عسل خبری دارد؟ آیا از مضرات مصرف عسل نیز باخبر است؟ بنابراین در صورتی که جایگزینی برای شکر معرفی می کنید ، پیش از معرفی باید به بررسی آن بپردازید. زیرا در این صورت یک سم را به فرد مقابل خود معرفی نموده اید که این سم می تواند به ضرر او تمام شود.
در داخل عسل و شکر قندهایی وجود دارد که برخی از آنها برای بدن مؤثر و برخی دیگر با تأثیر کمتری همراه خواهند بود. به عنوان مثال فردی که از عسل استفاده می کند یک قند را به بدن خود راه می دهد اما این قند فروکتوز نام دارد و بالعکس فردی که شکر مصرف می کند باز هم قندی را به بدن خود راه می دهد اما این قند گلوکز نام دارد. گلوکز متأسفانه در زمره ی قندهایی می باشد که برای بدن مؤثر نبوده و همواره در داخل خون به یک سم تبدیل می شود. میزان گلوکز در عسل کمتر است و به همین دلیل بیشتر توصیه می شود.
میزان هضمی که توسط عسل صورت می پذیرد با سرعت بیشتر و بهتری خواهد بود که همین عامل می تواند میزان استفاده از آن را به شدت افزایش دهد. برخی از افراد از زمان کودکی خود به مصرف عسل حساسیت داشته اند اما در برخی از موارد هم مصرف عسل بر روی سلامتی آنها تأثیر زیای نداشته است. آنها نمی دانند که از کدام عسل استفاده کنند. در حقیقت عسلی که می تواند به سلامت بدن یک فرد کمک کند در چنین افراد حساسی عسل های با رنگ روشن تر خواهد بود. این عسل های موجود عوامل حساسیت زای کمتری را در خود دارند.
عسل همواره می تواند موجب تأثیرات نامطلوبی بر روی سلامتی یک فرد باشد. به عنوان مثال افرادی که در مصرف این ماده خوشمزه زیاده روی می کنند به دیابت نیز دچار خواهند شد یا می توانند افزایش چشمگیری را از نظر وزنی تجربه کنند. برخی از مواقع هم همین عسل می تواند به عنوان عاملی برای ایجاد مقاومت در انسولین نیز تبدیل شود.