سقط جنین به خاتمه دادن زندگی یک جنین در زیر چهار ماهگی گفته می شود. برخی از مواقع مادر به دلیل بیماری های جنینی مجبور به سقط جنین می شود اما برخی از مواقع هم این سقط خودخواسته بوده و همواره فرد نمی تواند کاری را از پیش ببرد. پس از هر سقط جنینی احساس ناراحتی و گناه وجود دارد بخصوص زمانی که این سقط خودخواسته باشد. اما در سایر مواقع حس افسردگی بسیار پیچیده ای به سراغ فرد می آید که مانع از داشتن احساس آرامش در او خواهد بود.
افرادی که جنین آنها سقط شده نمی توانند در برابر حرف مردم ایستادگی کنند و از همین رو مشکلات گسترده ای را تجربه خواهند کرد. آنها تصور می کنند که با یکبار سقط دیگر بچه دار نخواهند شد یا این توانایی را از دست داده اند. از نگاه های افراد در فامیل دوری می گزینند و حس غم و اندوهی دارند.اعتماد به نفسی که در گذشته در آنها بوده از بین خواهد رفت و همواره اضطراب ها روز به روز سایه ی بیشتری بر روی زندگی آنها می افکند.
سقط کردن جنین بخصوص در ماه های بالاتری همانند یک زایمان طبیعی درد و ناراحتی را به همراه دارد ، در حالی که متأسفانه هیچ نتیجه مثبتی از این دردها به دست نخواهد آمد اما با حضور جنین های مرده عوارض بیشتری برای مادر به وجود خواهد آمد. از طرفی در مواردی که جنین سقط می شود و علت سقط هم بیماری خاصی بوده ، این دلیل از نظر پزشکی منطقی است زیرا خانواده نمی تواند بزرگ کردن یک فرزند بیمار را تحمل کرده و هزینه های ناشی از نگهداری آن را متقبل شوند.
افرادی که پس از سقط جنین خود حسی از افسردگی را تجربه می کنند بسیار خسته هستند و معمولا برای انجام کارهای مختلف هیچ انرژی ندارند. خانم های شاغل ضربه بیشتری می خورند زیرا آنها علاوه بر تحمل درد و غم بزرگ باید یک نیروی کاری فعال هم باشند تا بتوانند مشکلات موجود در محل کار خود را حل کنند. چنین افرادی دائما در حال فکر کردن هستند و تمرکز کافی ندارند. برخی از مواقع سقط جنین که سال ها منتظر آن هستید می تواند فکری را در ذهن شما ایجاد کند که برای خودکشی آماده شوید ، در چنین مواردی به روانپزشک مراجعه نموده و مشکلات خود را از راه درست حل کنید ، در غیر این صورت زندگی خود را از دست خواهید داد و کیفیت لازم را در بر نخواهد گرفت.